Υπομελαγχρώσεις ( λευκά σημάδια) σε Παιδιά: Τύποι, Αιτίες και Διαχείριση
Η Δρ. Δήμητρα Τασιούλα, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, συμμετείχε ως ομιλήτρια στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Δερματολογίας & Αφροδισιολογίας, που πραγματοποιήθηκε στο Divani Caravel στην Αθήνα από 30 Οκτωβρίου έως 3 Νοεμβρίου 2024. Στην ομιλία της για τις υπερμελαγχρώσεις στα παιδιά, ανέλυσε τις αιτίες, τη διάγνωση και τις σύγχρονες
θεραπευτικές προσεγγίσεις, προσφέροντας πολύτιμες γνώσεις για τη φροντίδα παιδιατρικών ασθενών.
Η υπομελάγχρωση στα παιδιά αναφέρεται σε κάθε μορφή μειωμένης μελάγχρωσης του δέρματος, η οποία μπορεί να προκληθεί από διάφορες γενετικές ή επίκτητες αιτίες. Σε αντίθεση με τον πλήρη αποχρωματισμό, που υποδηλώνει σχεδόν ολική απώλεια μελάγχρωσης, οι διαταραχές της υπομελάγχρωσης εμφανίζονται με μερική απώλεια χρωστικής, συχνά προκαλώντας ψυχολογική επιβάρυνση.
Κατηγορίες Υπομελάγχρωσης
Οι διαταραχές υπομελάγχρωσης μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βάση την αιτιολογία, την ηλικία έναρξης και την έκταση της προσβολής. Στην πρώιμη παιδική ηλικία, πολλές από αυτές τις διαταραχές έχουν γενετική προέλευση (συγγενείς διαταραχές) και παρουσιάζονται με γενικευμένη χρωστική αραίωση. Στη μεταγενέστερη παιδική ηλικία, πολλές από αυτές τις ασθένειες είναι επίκτητες και προκαλούν εντοπισμένες υπομελάγχρωσεις.
Πιο συγκεκριμένα:
1. Πρώιμη Παιδική Ηλικία (0-2 ετών)
– Γενικευμένη υπομελάγχρωση: Προκαλείται κυρίως από γονιδιακές μεταλλάξεις που επηρεάζουν την παραγωγή μελανίνης ή σοβαρές διατροφικές ελλείψεις. Παραδείγματα είναι ο αλφισμός, όπου η έλλειψη μελανίνης επηρεάζει το δέρμα, τα μαλλιά και την όραση, γενοδερματοπαθειες όπως το σύνδρομο Menkes αλλά και η διατροφική έλλειψη σεληνίου.
– Εντοπισμένη υπομελάγχρωση: Μπορεί να προκύψει από συγγενείς διαταραχές , όπως η λεύκη ή άλλες αιτίες όπως ο αναιμικός σπίλος και οι υπομελανωτικές κηλίδες οζώδους σκλήρυνσης.
2. Μεταγενέστερη Παιδική Ηλικία (2 ετών-εφηβεία).
Σε αυτή την ηλικία, εμφανίζονται κυρίως εντοπισμένες υπομελαγχρώσεις (μεμονωμένα λευκά σημάδια).
Συχνές Διαταραχές Υπομελάγχρωσης
– Αλφισμός: Κληρονομική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη μελανίνης στο δέρμα, τα μαλλιά και τα μάτια. Ο αλφισμός μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του
δέρματος και σχετίζεται με οπτικά προβλήματα.
– Λεύκη: Η λεύκη προκαλεί αποχρωματισμένες κηλίδες και ενδέχεται να εμφανιστεί σε μικρή ηλικία. Σχετίζεται με αυτοάνοσα νοσήματα και παρατηρείται συχνότερα σε παιδιά με
ατοπική προδιάθεση.
– Πιεβαλδισμός: Συνήθως εμφανίζεται με συμμετρικά λευκά σημάδια στο σώμα από τη γέννηση και παραμένει σταθερός.
– Μεταφλεγμονώδης υπομελάγχρωση: Εμφανίζεται μετά από φλεγμονή του δέρματος και είναι προσωρινή.
– Ποικιλόχρους πιτυρίαση: Πολλαπλές, λεπιδώδεις κηλίδες που εντοπίζονται σε σημεία με σμηγματογόνους αδένες, όπως το πρόσωπο και ο κορμός. Είναι πιο συχνή σε εφήβους λόγω της αυξημένης παραγωγής σμήγματος.
-Μετά από μυκητιακές, ιογενείς και βακτηριδιακές λοιμώξεις
-Μετά από τραύματα ή εγκαύματα
Διαχείριση και Συμβουλές
Η υπομελάγχρωση στα παιδιά συχνά απαιτεί προσεκτική αξιολόγηση. Στις γενικευμένες μορφές, συνιστάται γενετικός έλεγχος και αξιολόγηση των άλλων συστημάτων του σώματος, ενώ στις εντοπισμένες υπομελαγχρώσεις η κλινική εξέταση αρκεί. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται περαιτέρω έλεγχος όπως καλλιέργεια δέρματος. Ανάλογα με την αιτία της υπομελάγχρωσης προτείνεται και η αντίστοιχη θεραπεία. Δυστυχώς παρά τις θεραπευτικές προόδους, οι θεραπείες για συγκεκριμένες διαταραχές υπομελάγχρωσης είναι περιορισμένες, με τις περισσότερες προσπάθειες να εστιάζουν στην ψυχολογική υποστήριξη και την κατανόηση της κατάστασης.
