Συγγενή και νεογνικά αιμαγγειώματα

Πρόκειται για αγγειακούς καλοήθεις όγκους της παιδικής ηλικίας, που υπάρχουν στη γέννηση ή εμφανίζονται λίγο καιρό μετά τη γέννηση. Περίπου το 10% των βρεφών παρουσιάζουν ένα αιμαγγείωμα. Η αιτιοπαθογένεια είναι άγνωστη. Συνήθως γίνονται αντιληπτά μεταξύ της 2^ης και 4^ης εβδομάδας της ζωής.

Διακρίνονται στα επιφανειακά, τα οποία είναι και τα συχνότερα, τα εν τω βάθει και τα μικτά.

Χαρακτηρίζονται από την αυξητική φάση η οποία συνήθως διαρκεί μέχρι τον 7^ο -12^ο μήνα ζωής, τη φάση σταθεροποίησης στην οποία δεν παρατηρείται αύξηση του όγκου για αρκετούς μήνες και τέλος τη φάση υποστροφής στην οποία το αιμαγγείωμα προοδευτικά συρρικνώνεται. Το 50% των βλαβών υποστρέφουν πριν την ηλικία των 5 ετών και περίπου το 70% πριν την ηλικία των 7 ετών.

Θεραπεία δεν απαιτείται σε όλες τις περιπτώσεις, καθώς τα περισσότερα αιμαγγειώματα ακολουθούν καλοήθη πορεία και υποστρέφουν μέχρι την ηλικία των 10 ετών. Χρειάζεται εφησυχασμός των γονέων, τακτική παρακολούθηση και υπομονή. Συνήθως μετά την υποστροφή παραμένει στο σημείο κάποια ουλή ή μικρού βαθμού ατροφία. Θεραπεία απαιτείται σε όλες τις περιπτώσεις που απειλείται η ζωή, κάποιο ζωτικό όργανο ή δημιουργείται πρόβλημα αισθητικής πχ τα περιοφθαλμικά αιμαγγειώματα μπορεί να προκαλούν διαταραχές της όρασης ή τα αιμαγγειώματα του ωτός μπορεί να προκαλούν διαταραχές της ακοής και καθυστέρηση της ομιλίας. Σ’αυτές τις περιπτώσεις οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν χρήση ουσιών όπως β-αδρενεργικοί αναστολείς και κορτικοστεροειδή ή χρήση laser, εφαρμογή κρυοθεραπείας ή χειρουργική αφαίρεση.

Επίκτητα αιμαγγειώματα

Κερασοειδή αιμαγγειώματα (cherry angiomas) πρόκειται για στρογγυλές, διαμέτρου 0, 5-6mm, ερυθρού χρώματος βλατίδες. Είναι καλοήθη νεοπλάσματα αγγειακής προέλευσης τα οποία εμφανίζονται σχεδόν σε όλα τα άτομα άνω των 30 ετών. Ο αριθμός και το μέγεθός τους αυξάνεται με την ηλικία. Δεν προκαλούν συμπτώματα, αλλά αν τραυματιστούν παρουσιάζουν εύκολα αιμορραγία. Τα περισσότερα κερασοειδή αιμαγγειώματα εντοπίζονται στον κορμό και λιγότερα στα άκρα και στο πρόσωπο. Όταν ο αριθμός τους αυξάνεται προοδευτικά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, αλλά όταν οι βλάβες εμφανίζονται αιφνιδίως τότε χρειάζεται διερεύνηση.

 Στις περισσότερες περιπτώσεις δε χρήζουν αντιμετώπισης. Η αφαίρεσή τους γίνεται συνήθως για αισθητικούς λόγους ή στις περιπτώσεις εκείνες που εντοπίζονται σε σημεία που τραυματίζονται εύκολα. Συνήθως η αφαίρεση γίνεται με laser ή με κρυοθεραπεία.